Borne – moja Arkadia

Dwie zodiakalne ryby, które tkwią we mnie, płyną w dwóch różnych kierunkach. Uprawiam eskapizm, odrywam się i uciekam od rzeczywistości, by po jakimś czasie wrócić i zaznaczyć swoją obecność. I paradoksalnie wracam wtedy, gdy mogłabym się schować. Bo słowa kotłują się w mojej głowie i odczuwam potrzebę pisania (stłumioną przez jakiś czas). 

Mam takie dni, kiedy chcę zniknąć z sieci bezpowrotnie. Już raz przestałam „istnieć”, kiedy usunęłam swoje konto z facebooka. Podobno nie istniejesz jeśli cię tam nie ma... Wróciłam pół roku później, nie z próżności, nie z chęci epatowania wspaniałymi fotkami z wakacji, lecz ze względu na naszego bloga. Piszę „naszego”, bo wciąż traktuję ten kawałek przestrzeni jak moją i Lucy własność, mimo iż Lucy pojawiała się tu w ostatnim czasie z doskoku. 

Borne – moja Arkadia, o której parę razy na tym blogu wspominałam (tu mieszka moja babcia, o której pisałam w kontekście „Fashion moments” tu, to tu zorganizowaliśmy sobie z mężem plener ślubny… ze statywu, wspominam o tym tu, ) – moja Arkadia się rozpada… Wróciłam właśnie z wizyty u ukochanych dziadków i doświadczyłam zderzenia najwspanialszych wspomnień z bezlitosną rzeczywistością. Nie chcę pisać o chorobie dziadzia (babcia nauczyła nas mówić „dziadzio” – gdyż zawsze twierdziła, że: „dziadek jest do orzechów” ;)) – niech ten fakt pozostanie tylko punktem wyjścia do dalszych refleksji. Przemijanie – co za banał chciałoby się powiedzieć! Jak łatwo można wpaść w kanał górnolotnego mówienia o czymś, co jest tak fundamentalne dla ludzkiego istnienia. Ale gdy spotykasz swoje wspomnienia na każdym kroku i wiesz, że za chwilę wszystko się zmieni ta przemijalność dotyka cię bardziej, jest bardziej osobista, spersonalizowana… 


 

Moja wizyta u babci i dziadka dostarczyła mi, mimo wszystko, wiele radości. Część z Was poznała już moją babcię – dla przypomnienia zamieszczam jedno ze zdjęć opublikowanych pod postem „Jesteś dobra, mądra i ważna” link. 

Babcia jest z kosmosu – bez dwóch zdań. Zawsze uśmiechnięta, energiczna, pozytywnie nastawiona do świata i ludzi. To jej energia skłania mnie do pisania. Pokłady miłości płynące od niej i od dziadzia, to wszystko czego zaznałam spędzając z nimi wszystkie wakacje, obok wartości przekazanych przez rodziców, ukonstytuowały mnie: mój charakter, moją wrażliwość, moją siłę wewnętrzną. Kiedy czujesz się ważna /ważny i kochana / kochany twoje poczucie własnej wartości umacnia się!   

Poniżej parę zdjęć z pobytu w Bornem…

To jest to drzewo, na którym zrobiliśmy sobie ślubne zdjęcia (ze statywu) :-) Magiczne miejsce! Dla przypomnienia:

 

Zdjęcie publikowałam już pod postem "Kreatywna niezależność"

 

"Dzika plaża"

W tym roku razem z Lucy i z moim tatą w ramach nordic walking pokonaliśmy kilka długich tras dla piechurów - w tle mój tata z kijkami :-)

Nordic walking to świetna sprawa!

W Bornem poza lasami i jeziorem można zobaczyć także Międzynarodowy Zlot Pojazdów Militarnych, który odbywa się tu co roku w połowie sierpnia. Borne Sulinowo jest przecież byłą bazą radziecką! Armia Czerwona stacjonowała tu aż do 1992 roku, w tym czasie miasto było wyłączone spod administracji polskiej! Aż trudno w to uwierzyć…! 

MIĘDZYNARODOWY ZLOT POJAZDÓW MILITARNYCH W BORNEM: 

 

Tak, tak... To na pierwszym planie - to jest to, o czym myślicie ;)

Na zlot do Bornego przyjeżdża mnóstwo ludzi, na ten krótki czas Borne staje się "metropolią" ;)

Na każdym kroku można spotkać "przebierańców" w przeróżnych mundurach!

Na koniec - ja z Dziadziem, bardzo lubię to zdjęcie :-)

2008 rok

I zdjęcie, które wisi nad moim biurkiem: Dziadzio ze słonikiem, którego dostałam od babci na szczęście :-)

Teraz słonik jest przyjacielem naszego kotka, Florka:

Pozdrawiam, Martyna