O tym jak Aurelie zaszczepiła we mnie miłość do gotowania

Świętowanie urodzin przedłużyło się, dlatego obiecanego kulinarnego wpisu w sobotę nie było… Proszę o wyrozumiałość! Utknęłam w kuchni przed planowanym przyjęciem rodzinnym – i już nie zdążyłam nic opublikować przed przyjściem gości. 

Chciałabym Wam dzisiaj przedstawić Aurelie, moją przyjaciółkę z Francji, która nauczyła mnie nie tylko mówić po włosku, ale i gotować. Studiowałyśmy i mieszkałyśmy razem w Turynie podczas wymiany studenckiej w ramach programu „Erasmus” . Gdy przyjechałam do Włoch miałam za sobą czteromiesięczny kurs gramatyki, ale z mówieniem miałam problemy. Aurelie spadła mi z nieba! Nie mówiła po angielsku, a przecież musiałyśmy jakoś się ze sobą porozumiewać okupując jeden pokój. I tak każdego dnia ćwiczyłam włoski, opowiadałam jej codziennie co było na zajęciach, co nowego i zabawnego mi się przydarzyło (a było sporo takich incydentów!), itp. – i tak, pod koniec mojego pobytu potrafiłam już pokłócić się po włosku, wziąć udział w dyskusji na zajęciach z historii sztuki i śmiało z każdym się dogadać. 

Dodatkowo, więź między mną a Aurelie umocniła się, gdy okazało się, że para Włochów, która wynajmowała nam pokój, próbowała oszukać nas i wyłudzić od nas pieniądze. Było sporo nerwów (wizyta w konsulacie polskim, interwencja na uniwersytecie, itp.) – ale miałyśmy w sobie oparcie. To było najważniejsze. 

To właśnie we Włoszech zaczęłam gotować. Mieszkając z rodzicami nie odczuwałam potrzeby, aby rozwijać kulinarne zdolności – wręcz nie lubiłam dni, w których musiałam odciążyć mamę w kuchni (a nigdy nie były to zaawansowane czynności!). Lucy wręczyła mi przed wyjazdem książkę kucharską, moją dzisiejszą „skarbnicę wiedzy”. Moim pierwszym daniem, ugotowanym w Turynie, była zupa pomidorowa – współlokatorzy poznali moją warzywną miksturę jako typowe polskie danie – podobno bardzo im smakowała, mimo iż smak baaardzo odbiegał od „oryginału”!!! Aurelie zainspirowała mnie. Na początku każda z nas gotowała na własny użytek, ale pod koniec „Ersamusa” planowałyśmy wspólnie nasze posiłki. Do specjałów Aurelie należał „kurczak po francusku” (tak go sobie nazwałam i pod taką nazwą zna go moja rodzina i przyjaciele), tarta serowa  i babeczki z „tajnym” nadzieniem.

Ja i Aurelie, Turyn 2010

Na przyjęcie urodzinowe przygotowałam: ciasto „lodowiec” według przepisu mojej babci, babeczki według przepisu Aurelie i „papryki nadziewane seksapilem” z przepisu Macieja Moroza, który zaprezentował właśnie to danie w jednym z odcinków programu „Ugotowani”. Uwielbiam eksperymentować w kuchni i wprowadzać nowości do jadłospisu. Myślę też, że jestem bardzo „odważna” serwując gościom potrawy, których wcześniej nie robiłam! Z powyższej listy taką „świeżynką” był dla mnie "lodowiec".

Lodowiec - z przepisu babci Marysi

 Przepis:

Robimy galaretkę o smaku truskawkowym / wiśniowym - zostawiamy do wystygnięcia, wkładamy do lodówki, aby lekko stężała (jak zacznie tężeć należy ją roztrzepywać widelcem)

Na dnie tortownicy układamy biszkopty "w parasolkę" (na sztorc, ale mnie zabrakło biszkoptów, więc poukładałam je na płasko), luki wypełniamy herbatnikami

Biszkopty "ponczujemy", to znaczy skrapiamy łyżką kawy :-)  (można to zrobić delikatnie palcami); robimy masę:

4 żółtka ucieramy lub miksujemy z 4 łyżkami cukru

Dodajemy 1 łyżkę kopiatą mąki ziemniaczanej - po trochę - i miksujemy

Zostawiamy masę i oddzielnie: należy ugotować 1 szklankę mleka z 1 cukrem waniliowym --> cukier wsypywać na gotujące mleko, tym mlekiem zalewamy masę i gotujemy 3 minuty cały czas pilnując, żeby się kluski nie zrobiły :-) ! Całość zostawiamy do wystygnięcia. 

 

Na zdjęciu u góry: oddzielnie ucieramy kostkę PALMY (oryginalnie w przepisie jest masło, ale babcia dodaje PALMĘ)

Do utartej Palmy dodajemy po łyżce masy {tego "budyniu"} (ma być zimna!) - pod koniec ucierania wlewamy pół szklanki kwaśnej śmietany 18%  - i znów miksujemy ; WAŻNE: śmietana i Palma nie mogą być z lodówki, muszą trochę "odstać"

WAŻNE: masa powinna być "jak kiełbasa" - gęsta, nie taka jak na zdjęciu powyżej :-) Ja o tym zapomniałam i trochę za krótko ucierałam :-) Ale wyszło! ;)

Masę wykładamy na biszkopty po łyżce dookoła, na wierzch kładziemy brzoskwinie (odcedzone wcześniej na sitku)

Całość zalewamy tężejącą galaretką i wkładamy do lodówki :-)

Poniżej przedstawiam zdjęcia Aurelie podczas przygotowywania babeczek. Pierwotnie miałam zamiar umieścić przepis, ale przecież jest to autorska "ricetta" Aurelie, więc powinnam wcześniej zapytać o pozwolenie. Moja francuska przyjaciółka studiowała prawo, ale jej marzeniem było założenie i prowadzenie własnej cukierni.

Aurelie podczas przygotowywania babeczek... Mniam!

Babeczki wykonane przez Aurelie

I moje babeczki. Nie udało mi się kupić aluminiowych foremek, skorzystałam z papierowych...

I na koniec przedstawiam "papryki  nadziewane seksapilem" z przepisu Macieja Moroza, bohatera programu "Ugotowani":

Na farsz składają się: ryż brązowy: jedna lub dwie saszetki - w zależności na ile osób przygotowujemy, paczka lub siatka pieczarek, 2-3 jajka, 1 puszka lub 2 pomidorów, cebule, 3 ząbki czosnku, 3 łyżki keczupu, 2 łyżeczki oregano, 1 łyżeczka tymianku, kawałek ostrego sera (ja daję ser czedar) - do posypania na wierzch, natka pietruszki (ja nie daję, bo mój mąż nie przepada za pietruszką), sól i pieprz. Ja dodałam mięsny składnik w postaci kawałków kurczaka. Oryginalny przepis z proporcjami dla 4 osób znajdziecie tutaj:

http://ugotowani.tvn.pl/przepisy/zupa-cebulowa-papryka-brzoskwinie-i-melony-czyli-uwodzicielski-stol-macieja,37671,1.html

Przyjęcie urodzinowe udało się! Oprócz potraw, przygotowałam prezentację złożoną z moich zdjęć - od dzieciństwa do teraz. Chciałabym się również z Wami podzielić drobną cząstką tego "dzieła". Wiecie jak obecnie wyglądam, dlatego przedstawiam kilka fotek z dzieciństwa:

Lubiłam jeść :-)

"Zerówka", sweterek zrobiła dla mnie Lucy - na drutach

I jedno z moich ulubionych zdjęć: ja zapłakana, a moja siostra w najlepsze pije oranżadę ! :-)

I tym miłym akcentem żegnam się z Wami - i do usłyszenia! 

Martyna